اخبار موسیقی ایران:محمدرضا درويشي تداعیگر پژوهشهاي 30 ساله او در عرصه موسيقي اقوام و انتشار كتاب عظيم «دايرهالمعارف سازهاي ايران» است؛ دايرهالمعارفي بزرگ در عرصه سازشناسي كه در سال 2002 جايزه جامعه بينالمللي اتنوموزيكولوژي را نصيب اين پژوهشگر كرد و هماينك جلد سوم آن در حال آمادهسازي است. اين موسيقيدان از معدود پژوهشگراني است كه از 30 سال پيش با سفر به شهرها و روستاهاي ايران به پژوهشهاي گستردهاي در موسيقي نواحي مختلف ايران دست زده و با آخرين نسل راويان و نوازندگان موسيقي اقوام ديدار و گفتوگو داشته است. حاصل اين پژوهشها چاپ كتابهايي چون آيينه و راز، بيست ترانه محلي فارس، نوروزخواني، موسيقي و خلسه، نگاه به غرب و موسيقي نواحي جنوب ايران و دهها كاست و سيدي است. اينها البته يك بعد از فعاليت حرفهاي درويشی هستند؛ چرا كه او دستي هم در زمينه موسيقي فيلم دارد كه از جمله آن ميتوان به ساخت موسيقي فيلم «سفر قندهار» اشاره كرد كه در سال 2002 از طرف جشنواره دوسالانه موسيقي فيلم در بُن كانديد بهترين موسيقي فيلم شد. نام درويشي به عنوان آهنگساز فيلمهاي ديگري هم مطرح است؛ فيلمهايي كه در دسته سينماي هنري و مولف ميگنجند و جزو فيلمهاي درخشان سينماي ايران هستند. بهرام بيضايي، داريوش مهرجويي، محمد شيرواني، محمدتقي راوندي، محمد احمدي، مجتبي ميرتهماسب، محمدرضا مقدسيان، محمد رسولاف، حسينعلي ليلستاني، شوكت امين، مازيار ميري، صديق برمك، محمد طالبي و مهدي مدني از جمله كارگرداناني هستند كه درويشی براي فيلمهايشان موسيقي فيلم ساخته است. روز گذشته، شماري از اين موسيقيها در قالب آلبوم «برگزيده موسيقي سينما و تئاتر» حاوي پنج سيدي در خانه هنرمندان رونمايي شد. اين مجموعه را موسسه منتها، ما حق نداريم امروز براي آيندگان تصميم بگيريم؛ همچنان كه گذشتگان حق نداشتند براي ما تصميم بگيرند. اين امر در عرصه سياسي هم مصداق دارد. ما امروز نميتوانيم براي آينده كشور تصميمات قاطع بگيريم. ما نبايد زيرساختهايمان را ويران كنيم، زيرساختهاي فكري و فرهنگي را. اين به درد آينده ميخورد كه ما اين زيرساختها را حفظ كنيم، براي نسلهاي بعد كه وقتي پشتسرشان را نگاه ميكنند، با خلأ مواجه نشوند. اگر من شخصا ظرف 30سال گذشته به موسيقي نواحي ايران پرداختم، به اين دليل بود كه معتقدم اساس موسيقي ايران، موسيقي مناطق و اقوام است. خودِ موسيقي دستگاهي به شدت تحتتاثير موسيقي نواحي در دورههاي گذشته است. اصلا اسمهاي بسياري در رديف دستگاهي است كه اسم مناطق هستند. مثل گيلكي، دشتي، گرايلي و خيلي چيزهاي ديگر. بنابراين رديف متاثر از بستري فراخ و وسيع است. تا چند سال پيش، از تهران كه خارج ميشديد ديگر كسي رديف نميفهميد. در مكتب اصفهانِ رديف همينطور، در مكتب شيراز يا تبريزِ رديف هم همينطور. رديف، شعاع محدودي داشت در حاليكه موسيقي اقوام در تمام پهنه سرزمين ايران است. عدهاي آمدهاند و موسيقي رديف را تحت عنوان موسيقي رسمي ايران معرفي كردهاند. اين به آن معناست كه ساير نمونههاي موسيقي، موسيقي غيررسمي هستند. در حاليكه اينطور نيست. براي بلوچها، موسيقي بلوچي رسمي است و رديف موسيقي غيررسمي است. براي آذريها و تركمنها هم همينطور. |
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
زيبا ترين بازيگر مرد ايران؟
زيبا ترين بازيگر زن ايران؟
بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران؟
نظر شما چیست؟
آمار سایت